Andy Warhol en het wel en wee van de kleine (kunst)blogger

"I wanted to paint nothing" en "arts is what you can get away with". Hij deed laatdunkend over zijn eigen werk en bagatelliseerde zijn rol in de kunstwereld. En dan heb ik het over de Slowaakse immigrantenzoon Andrew Warhola, alias Andy Warhol (1928-1987). Valse bescheidenheid, want in zijn jonge jaren had Warhol zich stellig voorgenomen beroemd te worden. En dat is hem aardig gelukt. Hij werd al bij leven gezien als protagonist (oftewel held van het verhaal én voorvechter/pionier) van de Popart in de Verenigde Staten in de jaren 50 en 60 van de 20e eeuw. Ook wel the silver prince of the pop genoemd.

Vandaag zie je vanuit de mooie Beurs van Berlage beelden van de tentoonstelling 'Prints of Andy Warhol and Other PopArtists'. Ook krijg je een inkijkje in de totstandkoming van dit blogrelaas, zeg maar 'The Making Of....' Oftewel, het wel en wee van een gepassioneerde hobby-blogger.

Nieuwsgierig geworden? Lees en kijk dan mee.

Rode draad is de blauwe lijn: Edward Krasiński in het Stedelijk

Werkend als kunstschilder, sculpturist en fotograaf was Edward Krasiński (1925–2004) een van de meest interessante hoofdpersonen van de na-oorlogse Poolse avant-garde. En geen Pool van geboorte, want zijn wieg stond in Lutsk, Oekraïne. Achter het voormalige IJzeren Gordijn, dat wel.

Het Stedelijk Museum Amsterdam presenteert de eerste retrospectieve tentoonstelling in Nederland van deze grensverleggende kunstenaar. De man die met blauw Scotch-tape van 19 millimeter breed, alles - letterlijk en figuurlijk - wilde verbinden: mensen, objecten, ruimte en tijd. Altijd op 130 centimeter vanaf de vloer, zijnde de gemiddelde hoogte van het menselijk hart.

Lees je mee? Vandaag heb je een streepje voor...

Mokumse portretkunst in het Scheepvaartmuseum

Meinbert Gozewijn van Soest, 'schetsen Ebenhard', 2017.

Onder de titel 'Ode aan een Amsterdammer' opende verleden week een (gratis toegankelijke) expositie in het Amsterdamse Scheepvaartmuseum. Aanleiding voor deze lofzang op de Mokummer was een fotosessie die fotograaf én medeoprichter van de Dutch National Portrait Gallery (in goed Nederlands) Koos Breukel maakte met burgemeester Eberhard van der Laan en zijn gezin. 

In de Amsterdamse Uitkrant: "Dit is de vader van de stad. (...) Het betrof een privé-sessie en de sfeer was losjes. Een echt Amsterdams tafereel: de burgemeester met vrouw en kinderen - verder geen gedoe. Geen eisen, geen entourage. Ter plekke bedacht ik, hier moet ik iets mee. Er moet een ode komen aan de Amsterdammer. Aan zijn eigenzinnige houding - zelfbewust en tegelijk met zelfspot."

Ik ben zo'n Amsterdammer. Mag ik je voorgaan?

#workinprogress tijdens het Teleport Art Event

De luchtkwaliteit in het hotel is bar slecht. Vandaag zou eigenlijk elke bezoeker - net als de meeste kunstenaars - een gasmasker moeten dragen bij zijn of haar rondgang langs de kamers. De gassen die vrijkomen uit de tientallen spuitbussen zijn namelijk adembenemend (in de letterlijke zin van het woord). Smog-melding met code rood. En het zal nog wel even duren voordat alle kwalijke dampen zijn opgetrokken, want er wordt die middag urenlang hard doorgewerkt. 

Afgelopen zondag (16/7) vond de 3de editie van het Teleport Art Event plaats. Na twee eerdere succesvolle versies, organiseerde Amsterdam Street Art in samenwerking met het Teleport Hotel een Street Art-marathon. Nou ja, Street Art? Room Art. Tweeëntwintig straatartiesten die tegelijkertijd en in één middag tijd in dertig kamers een spuitklus deden.

Werk in uitvoering. Kijk je mee?

New Realities: een blik op de 19de eeuw in het Rijks

Voor een speciale kunstbijlage bij het juli-nummer van fashion glossy Vogue selecteerde Mario Testino, wereldberoemd modefotograaf, zijn favoriete werken uit  'New Realities: fotografie in de 19de eeuw' in het Rijksmuseum. "De tentoonstelling herinnert me eraan hoe belangrijk het is om terug te kijken. De geschiedenis kennen is essentieel om de fotografie van nu te begrijpen."

Wat mij vooral trof bij het zien van de expositie (en waar ik niet eerder bij had stilgestaan), was hoe revolutionair de verschillende toepassingen van dat nieuwe fenomeen - fotografie - halverwege de 19de eeuw moet zijn geweest.
Tegenwoordig kunnen wij ons niet meer voorstellen hoe het leven eruit zou zien zonder foto's. Maar voordat fotografie tot kunst werd verheven en wij ons zelfbeeld lieten bepalen door de veelheid aan selfies, diende de uitvinding én ontwikkeling van de fotografie vooral een praktisch doel. Dat gesleep met loodzware camera’s, langdurige en moeilijke ontwikkelprocedés met gevaarlijke chemicaliën, kwetsbare glasplaten en minutenlange sluitertijden werd in eerste instantie ingezet ten behoeve van de wetenschap in de breedste zin van het woord.

Van boeventronies tot beenprotheses. Vandaag een verslag in zwart/wit (soms akelig realistisch ingekleurd).

Opium en de TorenkamerExpo in Vondel CS

Sculptuur van Natasja Bennink op de trappen van VondelCS

Wat zullen we doen? Welke van de drie uitgezette routes gaan we volgen? Niet dat het heel veel uitmaakt, want uiteindelijk kun je alle kunstwerken ontdekken. Zien en horen. Het zijn er heel wat, namelijk 52. Precies zoveel kunstwerken als er weken zijn in een jaar. Allemaal gecreëerd door kunstenaars en artiesten die vijf dagen, oftewel een werkweek ‘opgesloten’ hebben gezeten in de Torenkamer van het monumentale VondelCS.

En hoe divers wil je het hebben? Theatermaker, singer-songwriter, fotograaf, illustrator, visueel werkend kunstenaar, performer, schrijver en/of dichter, journalist, beeldhouwer, modeontwerper, bandleader en muziekarrangeur, video/filmer, beeldend kunstenaar. Dat is een greep uit de vele kunstdisciplines die ik langs heb zien komen. 

De bonte verzameling werken in de TorenkamerEXPO zijn gecureerd door Aynouk Tan, zelf ook een kleurrijke verschijning.
Kijk je met me mee?

I Am You: Gordon Parks in Foam

Als het vijftiende kind van een zwart pachters-gezin op het platteland van Kansas (USA) wist Gordon Parks (1912-2006) heel goed wat armoede was. Toch wist diezelfde Parks uit te groeien tot de eerste én meest succesvolle Afro-Amerikaanse fotograaf met een enorme staat van dienst: de eerste die als fotograaf werd aangenomen bij een gerenommeerde fotomagazine; de eerste zwarte Hollywood-regisseur (en daarmee grondlegger van een nieuw film-genre), schrijver van poëzie, romans en thema-boeken én componist van soundtracks, symfonieën en balletten.

Van deze alleskunner is er momenteel in FOAM, het fotografiemuseum in Amsterdam, een mooie tentoonstelling getiteld 'I Am You' te zien. In de expositie geselecteerd werk uit de periode 1942 tot 1978. 

Ik maakte een verslag van het daar vertoonde. Kijk je mee?

Binnengluren tijdens de Open Tuinen Dagen

Nee, nu niet meteen wegzappen. Ik beloof je, ik ga het niet (of nauwelijks) over de tuinen hebben en om mijn relaas te lezen heb je geen groene vingers nodig. Hoewel ik het persoonlijk heerlijk vind om in de aarde te wroeten - dat was de eerste reden waarom ik twee weken geleden naar de Open Tuinen Dagen ging - vind ik het nóg leuker om bij mensen naar binnen te kijken. Desnoods stiekem of onder valse voorwendselen. Heb jij dat ook?
En dat binnengluren was dan ook de tweede aanleiding om de jaarlijkse Amsterdamse tuinenroute te lopen.

Vandaag kun je ongegeneerd (want anoniem en over mijn schouder) binnenkijken in de mooiste grachtenpanden van Amsterdam. Tenminste? Meestal alleen in het souterrain, want dat is door de bank genomen de kortste weg naar de tuin.

Maar dan nog...

Jean Dubuffet in het Rijks-, Stedelijk- én Outsider Art Museum

Vanwaar al die aandacht?

Gisteren, zaterdag 1 juli, opende het Rijksmuseum een expositie met twaalf beelden van kunstenaar Jean Dubuffet in de (vrij toegankelijke) museumtuinen, terwijl het Stedelijke Museum tegelijkertijd én voor het eerst alle werken toont die het van dezelfde Dubuffet in de collectie heeft. En dat zijn schilderijen, litho's, 'n sculptuur en wat kleingoed, zoals boeken en zo. De tentoonstelling kreeg de titel 'The Deep End' mee. En dat is nog niet alles. Ook in het Outsider Art Museum wordt aandacht geschonken aan de Franse artiest. Niet zozeer aan zijn kunst, maar met een tentoonstelling van zijn favoriete schilderijen uit de Prinzhorn Collectie.
Wie, wat, waar en hoe, hoor ik je denken. En ik begrijp je verwarring.

Kom, ik leg het je uit!