Adoptieplan: Galerie Oode

20 april 2016
"Liefdevolle opvang gezocht".
"Kun jij een veilige thuishaven bieden?"

Niet (meteen) schrikken. Ik ben niet op zoek naar een opvangplaats voor een (schurftige) Roemeense of Bulgaarse zwerfhond. Dit is ook geen oproep voor bed, bad en brood voor één van onze medemensen op drift.
Niets van dat alles. Vandaag wel een warm pleidooi voor de opvang van verweesde kunst.
Het liefst ontketen ik een massale, nationale adoptie-actie.



Weeshuis
Na zo'n honderdvijftig jaar vergaren, hangen en liggen de depots van de Nederlandse musea en de opslagruimten van gemeenten (BKR-kunst*) overvol. (Matthijs van Nieuwkerk kan met zijn DWDD pop up museum al voor de tweede keer een expositie vullen met slechts een fractie van de kunst uit de opslag van diverse musea). (Verantwoorde) bewaarplaatsen voor kunst zijn duur en er komen voortdurend nieuwe stukken bij. En dan zijn er ook nog musea en kunstcentra die, gedwongen door bezuinigingen, hun deuren moeten sluiten.
Musea zien dan ook geen andere mogelijkheid dan om hun (depot)collectie kritisch tegen het licht te houden en waar dat kan, te ontzamelen. Een deel van de kunstcollectie wordt van de hand gedaan.
Maar wat te doen met deze 'verweesde' stukken? Bij galerie Oode gaat eigenaar Marleen Kurvers op zoek naar liefhebbers.






Een Oode aan (adoptie-)kunst

"Als je bij mij een wees-kunstwerk koopt, help je mee een stukje Nederlands erfgoed te bewaren wat anders verloren zou gaan", zegt Marleen in een interview in de Elle Decoration. En gelijk heeft ze, want er zijn dus heel veel her te bestemmen objecten die een nieuw (t)huis verdienen. Galerie Oode biedt een selectie uit die enorme collectie orphaned art.
En wát voor selectie....! Pareltjes. Stuk voor stuk. Bij mijn bezoek afgelopen zondag zag ik meerdere kunststukjes waar ik ter plekke van in vervoering raakte. Die ik zonder enige twijfel zo mee naar huis genomen had (ware het niet dat ik over zes weken ga verhuizen, dus even pas op de plaats).

Maar het is niet 'slechts' de verweesde kunst die mijn hart sneller deed kloppen. Marleen heeft ook oog voor uniek hedendaags design, dat zij verrassend en gedurfd weet te combineren met de adoptieve meesterstukken. Kortom, de galerie is een lust voor het oog en zeker een bezoek waard.
(Wordt dat wat lastig? Kijk dan eens in de webshop).

Very affordable art

Een ander, niet onbelangrijke bijkomstigheid, is dat de verweesde kunst heel vriendelijk geprijsd is. Sterker nog, ik begrijp niet waarom iemand 'kunst op canvas' of een (dertien in een dozijn) poster bij Ikea koopt om zijn muur mee te 'verfraaien'. Misschien schop ik met deze uitspraak tegen gevoelige schenen, maar ik doe het toch.

Voor hetzelfde geld (of na een beetje doorsparen) heb je in plaats van de skyline van New York (in zwart/wit) of een strand van een tropisch (Bounty-)eiland, 'echte Kunst' (met een grote K) in huis. Ooit goed genoeg om in het assortiment van een museum opgenomen te worden, dus dat zou toch iets moeten (mogen) zeggen over de kwaliteit. En ja (nee), over smaak valt niet te twisten, maar bij galerie Oode koop je 'voor elk wat wils'.




Ik weet het: ik kan niemand in de portemonnee kijken.
Maar bij Oode koop je al voor twee, drie of vier tientjes een ets, gouache of een linosnede.
Galerie Oode
Singel 159A, Amsterdam


-X-


Veel van de verweesde kunst is te koop zonder lijst. Dát is dan wél weer een reden voor een ritje naar Ikea. Voor een lijst....


* De Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR) was een (bijstands)regeling waar kunstenaars in ruil voor hun diensten of kunstwerken een inkomen konden krijgen (van 1956 tot 1987).

Alle foto's: www.agreylady.nl

Wonen in een totaalconcept - 100 jaar Amsterdamse School

17 april 2016
Tegen een achtergrond van wandvullende beelden van uitvergrote bijzondere - voor de Amsterdamse School-stijl kenmerkende - details, staan 500 objecten uitgestald.
Ribbels, kartels en golven; afgerond, puntig of peervormig. Grillig of juist geometrisch en veel gebeeldhouwde details. Intense en contrasterende kleurenpatronen (vaak paars, oranje en groen) afgezet tegen zwart, op de rijke, meestal (geschoren) fluwelen of trijpen stoffen. Franjes. Gebrandschilderd glas(-in-lood) en gehamerd koper en tin.


Baksteen-bouwkunst en gesamtkunstwerk
De Amsterdamse School viert dit jaar een feestje en in mijn blogbericht van 17 maart jl. vertel ik je het verhaal over deze heugelijke centennial. "Met de definitieve oplevering van het Scheepvaarthuis in 1916 wordt de 'nieuwe' architectuur zo duidelijk zichtbaar dat de uitingen hiervan ineens een naam krijgen: de Amsterdamse School".
Laten we beginnen met een plaatsbepaling. De unieke en expressieve stijl van de Amsterdamse School komt ná de Nieuwe Kunst en de Art Nouveau en wordt wereldwijd gerekend tot de Internationale Art Deco. Als groot liefhebber van deze laatste stijlperiode én als (een ietwat chauvinistische) Amsterdammer van geboorte, is het dan ook niet vreemd dat ik de Amsterdamse School als fantasierijke kunstrichting omarm.




Ontwerpen voor het interieur 1910 - 1930.
De bemoeienis van Amsterdamse school-architecten, zoals Michel de Klerk, Piet Kramer en Hildo Krop hield niet op bij het exterieur van de door hen (mede-) geconstrueerde gebouwen. Het ontwerpen van meubels, lampen, klokken, tapijt, haarden, behang, zelfs deurknoppen, serviezen en drinkglazen behoorde tot het vanzelfsprekende werk van de toenmalige architecten.
"Het Stedelijk Museum presenteert de grootste museale tentoonstelling ooit over de interieurontwerpen van de Amsterdamse School". Er zijn rond de 500 voorwerpen in de expositie opgenomen. Sommige uit eigen collectie, andere uit belangrijke interieurs (zoals die van het Scheepvaarthuis en de Haagse Bijenkorf), maar ook objecten die normaal gesproken 'gewoon' bij mensen thuis staan (bijvoorbeeld bij verzamelaars, liefhebbers en/of erfgenamen van Amsterdamse School-vormgevers).







"Een krachtig en intensief levend mensch zal geen genoegen nemen met een karakterloos binnenhuis".

Kijk! Deze uitspraak (uit de tentoonstellingsfolder) van de schilder en schrijver Just Havelaar, gedaan in 1924, is er een naar mijn hart. Waarom genoegen nemen met middelmaat en dertien in een dozijn?

Want vind ik alles in de tentoonstelling (even) mooi? Nee, dat is zeker niet het geval. De Amsterdamse School-stijl is (vaak) nogal bombastisch, meestal vrij donker, zwaar en enigszins log (de uitzondering bevestigt de regel, getuige het witte slaapkamerameublement op onderstaande foto) en daardoor enigszins somber (to my taste...), terwijl ik meer een aanhanger ben van klare lijnen, heldere vormen en simpele constructies.
Maar toch....
Curieus is de stijl in ieder geval.
En - om in termen van Havelaar te spreken - behoorlijk karaktervol.


-X-


Wonen in de Amsterdamse School
tot en met 28 augustus



Ps: Waarom afsluiten met een foto van Rietveld-meubels?
Eind jaren twintig liep de architectuur van de Amsterdamse School (in verband met de versobering door de economische crisis) op zijn einde en werd er steeds meer gewerkt volgens de principes van De Stijl en het Bauhaus. De ontwerpen van Rietveld staan symbool voor deze overgang.
Alle foto's: www.agreylady.nl

Auto Post Signature

Auto Post  Signature