De luchtkwaliteit in het hotel is bar slecht. Vandaag zou eigenlijk elke bezoeker - net als de meeste kunstenaars - een gasmasker moeten dragen bij zijn of haar rondgang langs de kamers. De gassen die vrijkomen uit de tientallen spuitbussen zijn namelijk adembenemend (in de letterlijke zin van het woord). Smog-melding met code rood. En het zal nog wel even duren voordat alle kwalijke dampen zijn opgetrokken, want er wordt die middag urenlang hard doorgewerkt.
Afgelopen zondag (16/7) vond de 3de editie van het Teleport Art Event plaats. Na twee eerdere succesvolle versies, organiseerde Amsterdam Street Art in samenwerking met het Teleport Hotel een Street Art-marathon. Nou ja, Street Art? Room Art. Tweeëntwintig straatartiesten die tegelijkertijd en in één middag tijd in dertig kamers een spuitklus deden.
Werk in uitvoering. Kijk je mee?
Afknapper
Hoe noem je dat? Hoe noem je die monsterlijke geprinte 'kunst op canvas' waar menig hotelkamer mee behangen is? De 'muzak' van de beeldende kunst. Ja, dat geldt ook voor het onderhavige hotel. (jammer genoeg vergat ik een foto te maken van de dertien in een dozijn 'artistieke' kiekjes van Amsterdam die in dit hotel boven de bedden hangt). Weg ermee! Liever echte kunst die mogelijkerwijs niet in de smaak valt, dan die waardeloze, neppe 'kunst per strekkende meter'.
Oké, you get my drift. (Rustig maar Van der Meer: tijd voor je pilletje :-).
Maar het Teleport Hotel beloofde beterschap en doet dat voortvarend. Het hotel is sinds twee jaar gehuisvest in twee oude kantoorpanden dicht bij het Amsterdamse treinstation Sloterdijk en de directie is druk bezig om de saaie - wat zijn het? - 80-, 90er-jaren gebouwen op te pimpen. Ik citeer van de Teleport-site: after two very successful editions of the event, we are about to host a third one! We will invite the best graffiti artists to come and paint our rooms! Live painting, outdoor Street Art market, a graffiti workshop of your own, live DJ and free mojito’s and snacks!
Geen mojito's voor mij (er moest immers 'gewerkt' worden :-), maar gezellig was het wel.
Geen mojito's voor mij (er moest immers 'gewerkt' worden :-), maar gezellig was het wel.
buiten de lijntjes
Inmiddels heeft het Teleport Hotel 100 kamers met een uniek stuk Street Art laten uitvoeren door én in nauwe samenwerking met de mannen van Amsterdam Street Art. Een prima en bewonderenswaardig initiatief.Even een leuk weetje: de afspraak tussen opdrachtgever en uitvoerders was, dat er in de kamers een kunstwerk van 1.5 x 1.5 (dus anderhalve vierkante) meter zou worden gecreëerd (minimaal). Maar je begrijpt: deze spuitgasten zijn niet van het 'hokjesdenken'. Zij zoeken de ruimte en kleuren het liefst buiten de lijntjes. Op een enkele uitzondering na, zijn alle art pieces veel groter dan de 'voorgeschreven' afmeting.
Het bleek lastig foto's maken (en dat is te zien), want ik kon in de single and double rooms mijn kont vaak niet keren, hing er in de meeste kamers een verhullende nevel (van de spray paint) én werd ik vaak gehinderd door het tegenlicht via de ramen. Maar a la.
kort lesje kunst van de straat
Het begon allemaal in de zestiger jaren: jongeren(-bendes) die met graffiti hun territoriale grenzen gingen markeren. "Dit is onze straat, onze buurt, onze playground, dus: stay out!". Ook bevatte de boodschappen vaak politieke standpunten. De onvrede met de heersende moraal en de gevestigde orde werd aan de kaak gesteld. Maar die graffiti was diezelfde gevestigde orde (stadsbestuurders én huizenbezitters) een doorn in het oog en deze 'bekladding' werd bestempeld als ongewenst en anarchistisch. Graffiti was vandalisme, dus dat diende met wortel en tak uitgeroeid te worden.
Maar ondanks, of misschien wel dankzij het illegale karakter van graffiti won het aan populariteit en ontwikkelde het zich van een slordig aangebrachte naam van een gang ergens op een muur van een grauw viaduct tot een heuse kunstvorm. Uiteindelijk gingen ook de bestuurders van de steden zich realiseren dat de uit de graffiti ontstane Street Art niet meer weg te denken was uit het straatbeeld en beseften zij dat de muurschilderingen ook bewoners kon (ver)binden aan hun buurt. Steeds vaker werden kale muren ter beschikking gesteld om bewerkt te worden door de street artists.
De populariteit van een kunstenaar als Banksy geeft wel aan hoe geaccepteerd en volwaardig de kunst van de straat inmiddels is. Daarnaast ben ik een groot liefhebber. Vandaar.
name dropping
Aangezien de kunstwerken tijdens mijn bezoek volop in ontwikkeling waren, zie je nauwelijks namen van de kunstenaars. De handtekening, oftewel tag, wordt aangebracht als het werk af is. Toch wil ik de lijst van artiesten met je delen. Daar gaan we:
NOL - Pinwin - THOR - Caer & Marcus - Ottograph - Mossy Giant - Elvis Ente (Berol377) - Ox Alien - Ard Doko - Simian Switch - Serge KB - IVES.one - Dopie - NASH - Sapo - Alexander Tadlock - Sniek - Life is limitless - FRED - Sjem Bakkus - Beazarility en tenslotte - KBTR oftewel de Utrechtse Kabouter, winnaar van de publieksprijs van de Dutch Street Art Awards 2017 (als mistery guest)
Speciale vermelding voor Sket185, die als 'vakkracht' bij de Graffiti Workshop mij de grondbeginselen van het edele spuitwerk probeerde bij te brengen (hetgeen onbegonnen werk bleek :-).
-X-
"People say graffiti is ugly, irresponsible and childish... but that's only if it's done properly."
― Banksy,
