Meesterlijk! (deel 2)

28 november 2016
Zo, daar ben ik weer. We pakken de draad weer op met het vervolg van mijn ontdekkingstocht langs meesterlijke ontwerpers tijdens Meesterlijk.
Even voor de goede orde: Meesterlijk is een jaarlijks evenement waar - vaak zelf-producerende - vormgevers, modeontwerpers en vaklieden hun passie voor design en ambacht tonen aan een groter publiek. Een lang weekend stonden gevestigde namen naast talentvolle starters op één van de meest inspirerende locaties van Amsterdam: de (voormalige) Zuiveringshal van het Westergasfabriek-terrein. Prachtig staaltje industrieel erfgoed.

Waar was ik ook alweer gebleven? Oh ja.
Ga je mee?

Moderne toepassing van Delfts Blauw: werk van Helen Taylor

Selected academies

Eerst wil ik je voorstellen aan de aanwezige scholen voor ambachtsonderwijs, voordat ik daar niet meer aan toe kom (zoals vorig jaar). In het Machinegebouw van het Westergasfabriek-complex presenteerden diverse academies* hun meester-opleidingenKennisoverdracht is immers van cruciaal belang bij de instandhouding van de diverse ambachtelijke technieken en een event als Meesterlijk draagt daar graag een steentje aan bij.

* MBO College Menswear & Tailoring, Dutch Felf Academy, Academie voor Edelsmeden, Vakschool Schoonhoven, Sint Lucas, Meesteropleiding Coupeur, Hout- en Meubileringscollege, Dutch Shoe Academy.



Passie voor het maakproces

Terug naar de verkooptentoonstelling. Zoals je weet steek ik mijn liefde voor keramiek niet onder stoelen en banken. Ook in deze reportage vanaf de Meesterlijk-designbeurs zie je weer heel veel serviesgoed voorbij komen. Maar op de markt waren ook een heleboel andersoortige producenten. Zo zie je een vernuftige notenkraker en de mooie stenen 'dozen' met geabstraheerde letters. En nee, niet 'alleen' voor de as van een geliefde (...), maar ook voor andere dierbare kostbaarheden.

Een (alle) notenkraker van Ore Design. Vernuftig!

Transfer-prints uit het Spaarnestad archief bij Esther Derkx (hoog op mijn verlanglijst!)

Geabstraheerde letters bij steenwerker Michiel Deylius

Keramische werk van Marjoke de Heer

En dan moet ik nog een belofte inlossen. Aan het einde van mijn vorige bericht verklapte ik dat ik een nogal ongebruikelijke aankoop had gedaan. Voor mijn doen, dan hé.
Nou daar komtie...

Memphis kleuren

Bij Meesterlijk zag ik (dacht ik) drie tassenontwerpers, waaronder de in Amsterdam welbekende Hester van Eeghen. Waarschijnlijk welbekend in heel Nederland, maar Hester heeft sinds jaar en dag een winkel in de Hartenstraat in de hoofdstad. En de Hartenstraat is één van de bij shopaholics befaamde 9-straatjes. Vandaar.
En dan wil ik eerst even iets kwijt. Ik ben niet bijzonder geïnteresseerd in tassen. Ik heb geen tassen-tik, zoals sommigen ook een schoenen-manie kunnen hebben. Een tas moet in mijn geval en naar mijn idee vooral praktisch zijn. Goed. Maar dat gezegd hebbend, Hester heeft wel een heel eigen, karakteristieke ontwerpwijze. Je herkent onmiddellijk haar stijl. Heel mooi leer, fijne felle kleuren en geometrische modellen met vaak een verborgen grapje. Leuk. Mooi.
En nu was er voor de gelegenheid - je begrijp het misschien al - een aantrekkelijk aanbod. An offer I couldn't refuse (dat doet mij denken aan dat fijne (Soul-)liedje waar ik als jongvolwassene heel veel op geschuifeld heb: "I make you an offer you can't refuse" (Jimmy Helms/YouTube).
Lang verhaal kort. Ik heb mij ter plekke en stante pede een kek tasje laten aanmeten. En ook nog eens zo bont mogelijk. Dus niet in het voor mij zo gebruikelijke zwart/wit/grijs, maar Memphis. Je weet wel: die interieurstijl uit de 80er jaren van de vorige eeuw.
Doe eens gek (en gooi je haar los).





Tadaa!

Dat is 'em. Zwart/wit geblokt met geel, fuchia en turquoise. En een oranje schouderbandje. Ter plaatse met de hand gemaakt door een echte Italiaanse signore e signora in de leerbewerking. En dat vakman/vrouwschap is mooi om te zien. 
Zuslief Saar, die mij zo gezellig vergezelde op mijn strooptocht langs alle marktkraampjes op Meesterlijk, kon de verleiding ook niet weerstaan. Maar zij koos voor ietwat gedektere kleuren.
Waarschijnlijk verstandiger...


-X-


En knoop het advies van Saar maar in je oren: "heerlijke middag gehad. Ten eerste vanwege mijn gezelschap (XXX, red.) en omdat er werkelijk prachtige voorwerpen te zien zijn. Gaat dat zien. En als het vandaag niet meer kan (niet, dus. red.), noteer dit evenement dan voor volgend jaar".
(Haar reactie op mijn eerste bericht over Meesterlijk).

Saar's keuze
Alle foto's: agreylady.nl

Vakmanschap is Meesterlijk!

27 november 2016
Keramiek: Silvia Woudt
Vakmanschap. Vreemd dat er geen vrouwelijke equivalent voor is. Vakvrouwschap? Dan gebruik ik maar het woord vaklui of vaklieden. Meervoudig én onzijdig. En dat komt dan weer goed uit, want afgelopen vrijdag zag ik de ruige, industriële Zuiveringshal van het Westergasfabriek-terrein bevolkt door zo'n 120 ontwerpers. Ruim honderd zeer bekwame mannen én vrouwen.

Mode- en productdesigners en andersoortige ambachtelijke meesters geven dit weekend acte de presence tijdens Meesterlijk. Vandaag op dit online-dagboek een verslag van mijn tocht langs het creme de la creme van ontwerpend Nederland (en een enkele Zuiderbuur). En tijdens de rondgang werd ik vergezeld door zuslief Saar. Wel zo gezellig! Kijk je mee?
Maar misschien wil je eerst even in de stemming komen? Lees dan de twee verslagen van de vorige, 2015 editie van Meesterlijk (hier en hier).

Ziehier Thijs Verhaar: mooie (grafische) breisels

Keramiek. Henriette Meijer
De organisatie van deze 8ste editie van Meesterlijk noemt het event "een pop up mini-stad én een bruisende warenhuis van de toekomst, waar de nieuwe luxe verleidelijk is uitgestald". Hoe je het ook noemt, overweldigend is een bezoek zeker. Een bont gezelschap vormgevers tonen hun meesterlijke (hand)werk in hun eigen shop-in-shop. Edelsmeden, meubelrestaurateurs, een letterhakker, een glasblazer, tassen- en hoedenmakers en leer- en metaalbewerkers: Meesterlijk toont gevestigde namen én jong talent uit verschillende disciplines.

Dynamisch warenhuis

Met mooi vormgegeven en vaak ambachtelijk vervaardigde producten brengen de standhouders een ode aan mooiigheid, kwaliteit en originaliteit. Traditioneel vakmanschap gecombineerd met eigentijdse innovaties zijn de key words tijdens dit designfestijn.

Initiatiefnemer Nicole Uniquole tijdens haar openingsspeech

Keramische sieraden van Judith Bloedjes

Royal Delft
Nicole Uniquole (dat is nog eens een naam), initiatiefnemer van de designmarkt, citeerde tijdens haar openingsspeech modeontwerper Vivienne Westwood met de uitspraak: "buy less, choose well, make it last" en daarmee waarschuwt zij impliciet voor de wegwerpmaatschappij. Het motto van de beurs is dan ook: koop minder, maar áls je iets koopt, koop dan kwaliteit en uniciteit. Een instelling waar ik mij volledig in kan vinden.

Buy less, choose well, make it last

De ontwerpen die op de verkooptentoonstelling aan de man gebracht worden zijn prijzig. Onvermijdelijk, wetende dat, én de oplage klein is, én de productiekosten en/of het arbeidsloon recht evenredig hoog. Dus dat wordt sparen voor sommige aankopen. Tenminste? Dat geldt voor mij en voor de meesten van ons, denk ik.
En daar is niks mee mis.

Kunstzinnig viltwerk van Anneke Copier

Serviesgoed van Ping & Moos

Sieraden (maar ook tafelgoed) van Krabbé X Akerboom

Ranke tafeltjes met neo-retro (?) geïnspireerde keramische tegels van Rollmann Ceramics

Je begrijpt het zeker wel weer....

Mijn trouwe aanhang weet dat ik nogal lang van stof ben. Misschien nog niet eens zozeer qua tekst, maar wel qua foto's. Ook deze keer ben ik nog lang niet aan mijn tax. Heb ik je nog veel meer mooi te tonen. Vooral als je weet dat ik de verleiding niet kon weerstaan en een aankoop deed die menigeen zal verbazen. Iedereen die mij kent, dan hé. Mijzelf incluis.
En in verband met de actualiteit, zal ik niet te lang wachten met het vervolg van mijn strooptocht op Meesterlijk.

Dus ik zou zeggen...


-X-


stay tuned!

Alle foto's: agreylady.nl

Sterk uitvergroot detail van een ketting van Cat Priem (mooi...)

Nieuw werk van keramiste Jacqueline Harberink

Meesterlijk is vandaag nog te bezoeken:

Zondag 27 november 2016, 12:00-18:00
locatie: Westergasfabriek Amsterdam
entree: €10,- tickets aan de kassa
kinderen tot 12 jaar gratis, mits onder begeleiding van een volwassene
Meesterlijk

Foam: Ai Weiwei and others

10 november 2016

An afternoon well spent. Want wat te doen op een regenachtige, herfstige zondag begin november? Óp naar Fotografiemuseum Foam.

Kunstenaar, activist en dissident

"Ai Weiwei (1957, Beijing) is zijn hele leven door de Chinese overheid in de gaten gehouden. Hierdoor ervaart hij een persoonlijke verbondenheid met de groeiende stroom vluchtelingen die Europa proberen binnen te komen". Aldus de bij de tentoonstelling '#SafePassage' behorende folder van  Foam.


De tentoonstelling in het Fotografiemuseum is tweeledig: het eerste deel gaat over het kat-en-muisspel dat Ai Weiwei jarenlang met de veiligheidsdiensten in zijn geboorteland China speelde. In de expositie zijn foto's van de kunstenaar te zien - terwijl hij wereldwijd niet bekend staat als fotograaf - die hij 'gewoon' met zijn mobiele telefoon maakte. Net als wij. Maar voor de kunstenaar speelt de kwaliteit van die snapshots geen rol: zijn telefoon is niets anders dan een politiek instrument.

Bugs. Door Ai Weiwei gevonden afluisterapparatuur in zijn appartement.
Foto's van het kat-en-muisspel op door de kunstenaar ontworpen behang: een opgestoken middelvinger...


Met zijn telefoon verbeelde de kunstenaar zijn worsteling met de Chinese macht en sinds de activist eind 2015 van de Chinese overheid zijn paspoort terugkreeg en naar Berlijn verhuisde, is hij zich in de vluchtelingencrisis gaan interesseren. Het tweede deel van de tentoonstelling heeft dan ook deze Europese problematiek tot onderwerp.

Menselijke waardigheid 

Naast marmeren sculpturen, filmbeelden en foto’s zijn de muren in dit deel van de expositie bedekt met duizenden iPhone-foto’s. De collage toont de persoonlijke ontmoetingen van de kunstenaar met heel veel vluchtelingen in vaak tragische situaties. Op Lesbos, in Turkije, Jordanië, Libanon, Berlijn en in de Amsterdamse Bijlmer. (Nadat hij de tentoonstelling in Foam had geopend, bracht Ai Weiwei ook een  bezoek aan het asielzoekerscentrum in de voormalige Bijlmerbajes). 
Uit een interview met het Parool: "Het eerste wat ik wilde doen op Lesbos was in het zeewater springen. Om te laten zien dat ik er ook was. Om duidelijk te maken dat ik wilde helpen. Daarom leg ik met mijn camera alles vast. Om aandacht te vragen". 
De expositie is een persoonlijke reflectie op de tragische situatie die zich in het Middellandse Zeegebied afspeelt.
Stof tot nadenken...





Others

Naast de foto's van de Chinese dissident, toont Foam momenteel ook werk van Melanie Bonajo onder de naam 'Night Soil' (t/m 7 december). Het betreft een 'totaalinstallatie' die ik niet in zijn totaliteit in beeld kon brengen (:-)), vandaar geen foto's van dat werk. Wel twee beelden van de tentoonstelling Dynastie Marubi 'Honderd jaar Albanese studiofotografie'. Foto's uit het archief van de Albanese fotostudio Marubi (1856-1959): een selectie uit de omvangrijke collectie van 150.000 glas-negatieven die zowel vanuit historisch, sociologisch, cultureel, antropologisch als artistiek oogpunt interessant zijn.




Tot slot van dit blogbericht krijg je van mij nog drie uit-tips:

Aanstaande zaterdag 12 en zondag 13 november in de Posthoornkerk in Amsterdam: Elle Decoration Live. De voormalige kerk zal worden omgetoverd tot 'interieurwalhalla'.

18 t/m 20 november Flavourites Live.  Zo’n 130 webshops die drie dagen lang in real life te bezoeken zijn als pop-up shop in de Kromhouthal in Amsterdam Noord.

Op 25 tot en met 27 november vindt op het Westergasfabriek-terrein in de Hoofdstad Meesterlijk plaats. In een sfeervolle ambiance tonen zelf-producerende designers, mode-ontwerpers, food-kunstenaars en vaklieden hun passie voor design en ambacht aan het grote publiek.


-X-


Fijne dag!

Alle (iPhone 6) foto's: agreylady.nl

Droog Design

6 november 2016
Je kunt nog zoveel plannen maken, het leven verloopt soms anders dan gedacht. Beloofde ik aan het einde van mijn laatste blogpost dat ik verslag zou doen van hét designfestijn van Nederland, de Dutch Design Week (DDW), heb ik deze toezegging toch niet waar kunnen maken. Heb ik schromelijk verzuimd. Dit jaar geen reportage vanuit Eindhoven, terwijl ik daar toch al weken zo'n zin in had. 
De reden voor mijn nalatigheid laat ik hier in het midden (ik wil je niet lastig vallen met mijn besognes), maar ik beloof beterschap. Volgend jaar ben ik zeker (weer) van de partij en lees je op dit medium alles over DDW 2017.
(IJs en weder dienende, dat dan wel).





Maar wat dan wel? Om toch een beetje in de niche te blijven, lees je vandaag over Dutch Design pur sang. De successtory van Droog Design. En neem die naam gerust heel letterlijk. Het Nederlandse merk vertegenwoordigt al ruim twee decennia de top van Dutch Design: de nuchtere Hollandse ontwerp-traditie, vaak met enigszins droge humor. En de samenwerking heeft al menig design-klassieker opgeleverd. Opgericht in 1994 door Renny Ramakers en Gijs Bakker, bevat de collectie ontwerpen die heel vanzelfsprekend lijken, maar altijd een extra laag, een grappige twist of een mooi verhaal bevatten. 

Typisch Droog

Midden jaren negentig stelden de oprichters zich ten doel de ontwikkelingen in de Nederlandse vormgeving internationaal te promoten. Droog was en is vóór alles een collectie producten die te koop worden aangeboden via de Droog verkoopkanalen (waaronder de winkel in de Staalstraat) én een noemer waaronder zij projecten organiseert die soms experimenteel en soms commercieel van aard zijn. En als het om de geselecteerde producten gaat, dan moeten die voldoen aan een aantal criteria: origineel, conceptueel, humoristisch, sober en archetypisch en die strategie heeft in de afgelopen twintig jaar iconisch ontwerpen opgeleverd. De genoemde criteria zijn - door 'pioniers' als Ramakers en Bakker - synoniem geworden met het inmiddels wereldvermaarde merk 'Dutch Design'.







Droog verkoopt dus werk van Nederlandse ontwerpers. Onder supervisie van Droog hebben veel startende designers de kans gekregen om nieuwe ontwerpen te ontwikkelen. Zo’n beetje iedere (inmiddels naamgemaakte) toegepaste kunstenaar is ooit 'begonnen' bij Droog. Neem Jan Konings, Jurgen Bey (zie de Treetrunkbench), Piet Hein Eek en Tejo Remy (de Chest of Drawers en de voddenstoel). Maar denk ook aan Marcel Wanders (de knotted chair), Richard Hutten, Maarten Baas en Aldo Bakker (en ga zo maar door).

Iconische ontwerpen

Grote namen dus én te koop in de winkel in de hoofdstad (en de webshop). Maar ook voor 'kleinere', soms overbekende designs kun je terecht bij Droog. Bijvoorbeeld kruik 'To Beautiful To Hide', de Sticky Lamp en Fruit on Wheels. Daarnaast vind je andere labels die goed passen in de design-filosofie en ontwerptraditie van Droog én mode en (design)boeken.
(Dus ook voor de aankoop van een of meerdere design-cadeautjes voor de feestdagen rechtvaardigt een bezoek aan de Droog Shop :-) ).

House of furniture

Zoals gezegd houdt Droog zich ook bezig met allerhande design-gerelateerde projecten. In opdracht van Droog maakte Studio Makkink & Bey in 2009 een compact miniatuur 'huis': House of Furniture. Architectuur, meubelen en opslagruimte ineen. Uitstekend toepasbaar in kantoren, studio's en lofts om een deel van de ruimte af te scheiden. Zeker ook na presentatie van het huis tijdens de Salone di Mobile in Milaan heeft het House of Furniture zijn nut inmiddels gewezen. Nu te zien in de expositie-ruimte achter de winkel in de Staalstraat.



Tot slot zou ik je willen aanraden een bezoek te brengen aan het op de eerste etage gelegen café/restaurant. Alleen al de tocht naar boven is de moeite waard, want wie durft? Zie die geweldige neon-gele kleur op de muren! Top.

Wie durft?

Boven aangekomen wacht je wederom een verrassing. Uiteraard (zou ik zeggen) ingericht met Droog ontwerpen, zodat je het comfort van de meubels zelf kunt uittesten. Maar dan de verdere aankleding! Het kunstwerk 'A Stitch In Time' van Berend Strik (in opdracht van Droog): een herinterpretatie van Rembrandt's 'De Staalmeesters', het origineel moet ooit op die plek  gehangen hebben. Geweldig.
Ook 'Nobody is Protected' van Remy Jungerman trof mij. Jammer genoeg slechts een detail van het kunstwerk op de foto.
("A podium with microphones and a mess of wires lying behind it. The object refers to how things are going wrong in communication throughout the world today").






-X-


PS: en dan vergeet ik nog te vertellen dat Droog ook een hotelkamer uitbaat op de bovenste etage in de Staalstraat.

Alle (iPhone 6) foto's: agreylady.nl

Auto Post Signature

Auto Post  Signature